11 July 2008

Evlenmek Bir Kural Oldugu için


Bu yaz gittiğim 10. düğüne , gücüm yeterse Salı günü 11.sini ekleyeceğim.. O sebeple altta yazacaklarımı anlatmak için, yeterli birikime sahip olduğumu; düğün; davetiye, gelinlik; organizyon, müzik konusunda karşılaştırma, analiz ve puanlama yapabilecek kadar uzmanlaştığımı rahatça söyleyebilirim...

Bu uzmanlığı bir kenara bırakırsam, gezdiğim düğünler sonucunda gelin ve damadın gözlerinden; hareketlerinden; konuşmalarından evliliklerini kategorize etme yeteniğine de ulaştım.. Şu an oluşan temel iki kategori sevgiyle evlenenler ve evlenmek bir kural olduğu için evlenenler..



Şu anda, sevgiyle evlenenler duyduğum saygı kadar; evlenmek bir kural olduğu için evlenenlere hayret ; acıma ; üzülme duyguları ve hayatı gösterme isteği ile doluyum...
Hiç beklenmeyen insanların bile düştüğü bu yanılgı, belki de sadece tanımlanan "evlenme yaşında" yenilir yutunur bir ilişki yaşamanın ve/veya/bu sebeple ona aşk duyduğunu düşünmenin sonucu..

Özellikle (başıma gelmemesi için) büyük laflar etmeyeceğim.. Sadece bu yanılgının hayatın geri kalanında neler sunacağını merak etmeye devam edeceğim.. Insan oğlu -mış gibi yaptığı şeyi bir süre sonra gerçek sanar mı? İçten içe, başka bir yerlerde daha aşk, sevgi dolu bir şeylerin olduğunu bilir mi? Bunu bilirse kendini bastırarak mı yaşar , yoksa aktif veya pasif arayış devam eder mi?

Umarım bu soruların cevabını sonsuza dek öğrenemem..

04 July 2008

Jiklet Blog.not


Sevgili Jiklet,

Blog'daki güzel içeriği, sanal dünyadan koparmış. Elle tutulur, gözle görülür dünyaya aktarmış; mantığa bürümüş, isim koymuş: Bloknot + Blog = Blog.Not doğmuş..

Bence çok da güzel olmuş... Üstüne üstlük, beni onurlandırmış, ilk kopyalarından birini bana yollamış, Jiklet sevgimi pekiştirmiş..

Teşekkürler:)

01 July 2008

igoogle


igoogle temalarında D&G tarafından eklenen leoparlı tasarımı görünce hemen ekledim, bir sevindim.. Hep igoogle'ı açasım, ona bakasım geliyor.. Bayıldıgım halde giyip giyip çıkarttıgım leopar desenini, sonunda rahat rahat kullanabilecek olmanın sevinci herhalde.. Bir yandan da kendime de gülüyorum: Ne kadar kolay tav oluyorum diye.. Ama belki ben değil, insanoğlu böyle bir şey.. Kendini görünce seviniyor, sahipleniyor, bağlanıyor.. Yaşasın igoogle :)