Dışarıda Yaşam Var
Dün itibariyle istifa ederek, bugun kendimi yollara vurdum.. Çalıştığın kareye o kadar sıkışıyorsun ki dışarıda yaşam olduğunu unutuyorsun bunu bir kez daha fark ettim... Çalıştığım 6 ayın mükafatı bu kadar özgürce geçirilebilecek bir günse gerçekten değdi..
Tünel'de yemek yedim... Pasajlara girdim.. Leb-i Derya'da sıra beklemeden en guzel yere oturdum... Tatlı tatlı mojito'mu yudumladım...
Birbirine bağıran kızan; insani hırsla birbirini üzen insanlar yok.. Yetişme, yetiştirme derdi yok; 17 inch ekranlara sıkışmamış insanlar var ve muhtemelen şatafatlı plazalarda -neredeyse- yaşayan insanlardan daha mutlular.. Geçerken ağaçları, binaları, tabelalaları fark edebiliyorsun, beynin üzerindeki ağır sorumluluktan kurtulur kurtulmaz sukunete kavuşuyor.. Bu sukunet o kadar tatlı geliyor ki, insan daha uzun süre bunu yaşamak istiyor ve yarın uyanıyorsun yeni işine ne zaman başlamanı istediklerini soruyorsun, bu masalda burada bitiyor..